Σαν δεν υπάρχει τίποτα που λέει πως δεν υπάρχει
όλα τα πράγματα είν' εδώ και τίποτα δεν λείπει.
Κι αυτά που θάρθουν είν' εδώ κι αυτά που λεν' πως φύγαν,
οι έννοιες και οι αφές, εικόνες και αγάπες.

Ποιός λες πως βλέπει το πουλί, το σύννεφο ποιός βλέπει,
ποιός βλέπει την απόσταση ανάμεσα στις λέξεις
και την αιτία που ζητά τον χώρο να γεμίζει
και το εδώ και το εκεί, το τώρα και το πότε.

Μονάχα Ένας βλέπει αυτό ταυτόχρονα με εκείνο,
μονάχα Ένας στη στιγμή φτιάχνει καινούργιους χρόνους.
Στη θάλασσα και στη στεριά βρέχεται και στεγνώνει
σαν πριν αυτήν την ύπαρξη κόσμος να μην υπήρχε.