Τόσοι πολλοί και τι σιωπή!
Ένας από αυτούς ήταν σοφός και ένας άλλος εντελώς ηλίθιος,
κάποιος πονούσε πολύ και κάποιος άλλος έπλεε σε πελάγη ευτυχίας,
ένας άλλος ντρεπόταν αλλά υπήρχε και κάποιος που δεν είχε τίποτα να πει.
Υπήρχε ακόμα ένας σνομπ και επίσης ένας πονηρός που με τον ηλίθιο γινόταν ευχαριστημένος,
με τον πονεμένο σοφός, με τον ευτυχισμένο σνομπ και με τον σοφό μουγγός.
Αυτός που φαινόταν πραγματικά μουγγός, λες νάτανε στ' αλήθεια;